Справедливость халифа Омара
Повелитель правоверных Омар — да будет им доволен Господь, — однажды, во время своего халифства в Медине, обмазывал глиной стену. Подошёл некий иудей и пожаловался на насилие правителя Басры, что тот у иудея взял товаров на сто тысяч дирхемов, однако заплатить свой долг не желает.
— Есть ли у тебя клочок бумаги? — спросил Омар.
— Нет, — ответил иудей.
Поднял тогда Омар какой-то черепок и на нем написал: «Жалующихся на тебя бесчисленное множество, а благодарящих тебя — нет. Или не будь причиной жалоб, или оставь пост правителя». И в конце подписал: «Писал это Омар ал-Хаттаб».
Он на черепке не поставил своей печати, не начертал и своей монограммы, но в его словах были такое величие, справедливость и сила власти, что они оставляли след в памяти. И когда иудей вручил правителю Басры черепок, тот сошёл с коня, поцеловал землю и отдал иудею, восседавшему на коне, свой долг.
Шах, если слаб, в политике нетвёрд, —
Он тут же наглецами обесчещен.
Так льву беззубому, лишённому когтей,
Хромые лисы надают затрещин!
Հավատարիմ Օմարի տիրակալը, — թող Տերը գոհ լինի նրանից — մի անգամ, Մեդինայում իր խալիֆայի ժամանակ, պատը սվաղեց կավով: Մի հրեա եկավ և բողոքեց Բասրայի տիրակալի բռնությունից, որ նա հրեայից հարյուր հազար դիրհամի ապրանք է վերցրել, բայց նա չէր ուզում վճարել իր պարտքը:
Թուղթ ունե՞ք: — հարցրեց Օմարը:
«Ո՛չ», — պատասխանեց հրեան:
Այնուհետև Օմարը վերցրեց մի բեկոր և գրեց դրա վրա. «Քեզանից դժգոհող անհամար մարդիկ կան, բայց քեզ շնորհակալողներ չկան: Կամ բողոքների պատճառ մի եղեք, կամ թողեք իշխողի պաշտոնը »: Եվ վերջում նա ստորագրեց. «Դա գրել է Օմար ալ-Խաթաբը»:
Նա իր կնիքը չդրեց բեկորի վրա, ոչ էլ մակագրեց իր մոնոգրամը, բայց նրա խոսքերն այնպիսի մեծություն, արդարություն և ուժի ուժ ունեին, որ հետք թողեցին հիշողության մեջ: Եվ երբ հրեան բեկորը տվեց Բասրայի տիրակալին, նա իջավ իր ձիուց, համբուրեց երկիրը և իր պարտքը տվեց այն հրեային, ով ձիով էր նստում:
Շահը, եթե թույլ է, կայուն չէ քաղաքականության մեջ, —
Նա անմիջապես անպատվում է լկտի մարդկանց կողմից:
Այսպիսով, անատամ առյուծ ՝ ճանկերից զուրկ,
Կաղ աղվեսը ճաք է տալիս: